Czasami frywolę

Jak wiele osób, które spotkały się z Renulkiem i jej pięknymi koronkami, zostałam zarażonych tą manią. Ile nici zmarnowałam, ile godzin spędziłam na supłaniu zanim mogłam moje plątaniny uznać za frywolitkę, tylko ja wiem :)))) Dość szybko udało mi się załapać 'flipa ', jak się robi kółeczko, łańcuszek i jak łączyć poszczególne elementy, sposób na dowiązywanie nici i koraliki odkryłam sama, też już w pierwszych dniach moich prób. Wzory graficzne nie były problemem. Oczywiście wiele zawdzięczam moim nauczycielkom, bo osiągnęłam to jednak po kilku godzinach nauki w realu. Ciągle jednak miałam przed oczami frywolitki Renulka i moje wcale nie były do nich podobne :)))
Ze łzami w oczach odkładałam czółenka w niedostępne miejsca, przyrzekałam sobie , że już nie wezmę ich do ręki, aby po pewnym czasie złamać przyrzeczenie. Takie podchody trwały ze dwa lata, dziś jednak swoich supełków nie wstydzę się pokazać innym, choć do mistrzostwa to im jeszcze sporo brakuje.

Na początku najbardziej dopingują do pracy małe formy, bo szybko jest widoczny efekt, zaczynałam od gwiazdek, aniołków, zakładek.... w końcu przyszedł czas na coś poważniejszego. Nie lubię małych serwetek, żadnych- haftowanych, koronkowych- pewnie dlatego, że towarzyszyły mi od zawsze. W moim domu było tego dużo, po teściowej też oddziedziczyłam spory zapas. Musiałam poszukać czegoś większego .Wpadł mi w ręce wzorek na obrus łączony, frywolitka z tkaniną w pięknym ciemnoniebieskim kolorze, który niestety nie pasuje mi do żadnego pomieszczenia. Wzór jest rozpisany na igłę, ale próby czółenkami wypadły pomyślnie, niestety mam problem z kolorem. Wierzę, że kiedyś uda mi się dopasować nitki do tkaniny i wymarzony obrus powstanie.

Tak wygląda prototyp wykonany Aidą 20, na pięknym, piaskowym lnie perłowym, żaden odcień Aidy nie pasuje do tej tkaniny, wielka szkoda :(((( kiedyś muszę trafić na coś odpowiedniego.

Jedną frywolitką, z której jestem zadowolona ( bo skończona i wykorzystana zgodnie z przeznaczeniem) to podwiązka na studniówkę mojej siostrzenicy. Robiłam ją z Floretty 20 , wg. własnego wyobrażenia wykorzystując motywy z różnych znanych mi już drobiazgów. Dziś pewnie wyglądałaby inaczej, teraz wiem kiedy frywolitka jest bardziej miękka, rozciągająca się, a kiedy zwarta, to daje tyle możliwości............ co by tu teraz ........ :)))