Kartonaż-- techniki - cz.1

Nie spodziewałam się, że zabawy z kartonem znajdą tylu zwolenników.
Będą to wpisy uzupełniane w miarę potrzeb i zdobytego doświadczenia ( własnego oraz koleżanek).

Narzędzia:
- noże do papieru i tektury- krążkowe, do tapet...
- pędzle do kleju, wygodnie jest mieć kilka rozmiarów, bo klej schnie bardzo szybko i na większych powierzchniach mały się nie sprawdzi;
- podkładka/ mata do cięcia;
- kostka introligatorska- jest bardzo pomocna przy zaginaniu i formowaniu krawędzi, kątów- na filmie ( adres poniżej) z piórnikiem pani bardzo wprawnie się nią posługuje ;
- dobrze jest też posiadać małe narzędzie stolarskie lub budowlane zwane winklem do ustawiania kątów prostych, ale bez tego też sobie poradzimy;
- nożyczki.

Materiały podstawowe, w zasadzie można wykorzystać tak wiele różnych, że trudno coś sugerować, zamieszczam to co niezbędne:

- tektury- chyba każda, która nam odpowiada, byle dość sztywna, najwłaściwsze są tektury introligatorskie występujące w różnych grubościach, dziś nie potrafię powiedzieć jaka grubość jest najlepsza;
- paski papieru do sklejania- może być taśma pokryta klejem, który smarujemy wodą, ale można też pociąć zwykły papier i nanosić klej kiedy zajdzie taka potrzeba;
- tkaniny naturalne lub papier ( tapety, do pakowania i każdy inny ) do oklejania;
- wszystko co nam podpowie wyobraźnia do ozdabiania;
- klej introligatorski- kupowałam tutaj -wiaderko 1 kg - atrakcyjna cena, dostawa błyskawiczna.

Ogólne zasady montażu :
- wycinamy z kartonu wszystkie elementy pudła wg. zaplanowanych wcześniej wymiarów;


- przyklejamy pierwszą ściankę do podstawy paskiem papieru od zewnątrz i wewnątrz, a potem kolejne łącząc je z podstawą i sąsiednią ścianką, jak na zdjęciu;


- w trakcie klejenia przymierzałam każdy element raz jeszcze i ewentualnie docinałam, tektura ma swoją grubość, minimalne przesunięcia pojedynczych ścianek w trakcie montowania może przy ostatniej dać nam widoczne już różnice - dzięki takim korektom udało mi się dość dokładnie dopasować wszystkie części.

Wrzucam tu linki do filmów instruktażowych, te zasady odnoszą się do każdego kartonażowego wyrobu, bez względu na kształt :

sklejanie , oklejanie podstawy, wierzchu, wewnętrznych ścianek bocznych ,formowanie rogów , przygotowanie piórnika .

Ten ostatni film jest bardzo pomocny, bo choć nie przypomina mego pudła to w zasadzie pokazuje co najważniejsze.

Po zmontowaniu całości oklejamy pudełko tkaniną lub papierem, najpierw na zewnątrz, przypomnę zdjęcia z poprzedniego wpisu, to jest pokrywa, bo tylko ją udało mi się sfotografować.











Następnie okleiłam tkaniną odpowiedniej wielkości prostokąt na wnętrze - tak jak na filmie 2 , potem posmarowałam klejem, umieściłam go we właściwym miejscu i zostawiłam pod obciążeniem ( książek ) na jakiś czas.

Wierzchem pokrywy w moim wypadku był oprawiony haft, a spody obu pudeł są podklejone podobnymi , ale o minimalnie innych wymiarach, prostokątami obciągniętymi tkaniną.











Drugi narożnik specjalnie sfotografowałam w miejscu łączenia tkaniny, zrobiłam to na niewielką zakładkę, po stronie, którą uznałam za tył pudła. Nie wymyśliłam lepszego sposobu, choć widziałam inaczej montowane kartonaże, ale to nie były pudła o prostych ściankach. Kiedy znajdę właściwy blog, podam namiary.

Teraz czas na wnętrze, wycinamy odpowiedniej wielkości ścianki boczne. Chciałam wykorzystać cieńszą tekturę, ale kartki z posiadanych bloków technicznych się nie nadają, są za cienkie i bardzo miękkie. Kiedyś to były bloki techniczne ! :) Źle by wyglądały krawędzie, z takiej tektury zrobiłam wklejkę wewnętrzną w pokrywce i już więcej nie popełnię tego błędu. Wydaje mi się, że powinno się używać jednego rodzaju tektury do wszystkich jednakowych elementów pudła, tzn. konstrukcja może być z grubszej i sztywniejszej, wyklejane ścianki wewnętrzne już mogą być cieńsze, ale jednakowe dla całości, na spody można użyć jeszcze czegoś innego. Niektóre opakowania z naszych zakupów też by się nadawały, stare kalendarze, tylne okładki z bloków, byle wystarczyło jednakowego materiału na takie same elementy.

Każdą ściankę boczną oklejamy tkaniną lub papierem i zawijamy brzegi na drugą stronę. Gdzieś zauważyłam, że krawędzie były oklejone paskami materiału, wtedy jeśli czegoś nie dopasujemy dokładnie, nie będzie przeświecać tektura. Dlatego w trakcie klejenia wprowadziłam innowację,jak na zdjęciach.










Ten nieprzymocowany pasek materiału pokrywałam klejem i dociskałam do spodu.
Po wklejeniu wszystkich ścianek, mierzymy dno lub, jak w moim przypadku oddzielnie dna każdej przegródki, wycinamy, oklejamy materiałem i po naniesieniu kleju na spód pudła wkładamy je i obciążamy.
Klejąc boczne ścianki też je dociskałam, stosując spinacze do bielizny, stawiałam na boku i w newralgicznych miejscach ustawiałam odważniki itp. Ideałem by było posiadanie prasy introligatorskiej.


Na koniec zdjęcie lewej strony 'kawałka podłogi' z mniejszego pudła, zauważyłyście pewnie te krzyżyki zrobione ołówkiem. Po odwrotnym zamocowaniu przegródek w dużym pudle zaczęłam oznaczać przylegające do siebie części, ważne jest nawet którą stroną trzeba wkleić dany element. Czasami nie są to idealne figury, dół czy ścianka boczna może być z jednej strony o milimetr węższa. Wycinając przymierzałam kilka razy każdą tekturkę i bywało, że kilka razy przycinałam. Trochę czasu mi to zajęło, ale ja tak mam, gdybym nie była z siebie zadowolona, już więcej bym się tego nie tknęła ;)

Myślałam, że wszystko opiszę w jednym poście, który będę uzupełniać, ale ilość informacji mnie samą zaskoczyła, o montowaniu przegródek powstanie więc kolejny. Postaram się też dać namiary na tutoriale Francuzek.