Skrzydła Dziabki

    Lato było piękne tej wiosny, upalne, a to nie sprzyja robótkom, zwłaszcza kiedy trzeba pofrywolić na biało. Poddałam się. Obiecałam coś komuś, ale nie dałam rady, ręce pociły mi się potwornie,  białych koronek nie dało się supłać. 

    Leoś też ma w tym swój wkład, zajmuje nam sporo czasu, nie tylko ja jestem pod jego urokiem,  nawet mój mąż czeka kiedy wyjdziemy na spacer i zajrzymy do firmy wujka-dziadka. Uwielbiam zajmować się małym brzdącem i on tą moją słabość wykorzystuje,  nie da się przy nim nic robić.  Jedynie kiedy śpi nadrabiam zaległości czytelnicze korzystając z zasobów  rodziców Leosia ;)

    Są jednak chwile kiedy mogę zająć ręce ulubionymi narzędziami. Była seria kartek ślubnych,  nie pokażę ich, bo to plagiaty były i autorzy pomysłów mieliby uzasadnione pretensje. Na usprawiedliwienie dodam, że nie wzięłam za nie ani grosika, poszły do bliskich znajomych i rodziny. 

    Teraz zrobiłam coś innego. Prezentację zacznę od końca. Pudełeczko powstało wczoraj, trochę kosztem obiadu :)))

A w pudełeczku jest to.

    Moja siostra nawróciła się na robótki ręczne, ale  w moim wykonaniu, choć sama ma jakieś tam doświadczenia z dzieciństwa i wczesnej młodości, w końcu rosłyśmy w tym samym domu. Wiem, że by potrafiła zrobić niejedno, nie ma chyba odpowiedniej motywacji,  a czasu jeszcze mniej. 

    Nie byłam zachwycona wyborem nici, siostra jednak uparła się na ten kolor i koniecznie miały być perełki. 

    Kolczyki wypatrzyłam już dość dawno na blogu Dziabki, dostałam od niej pozwolenie na wykorzystanie pomysłu, zrobiłam kilka prototypów i tak zostało. Teraz się przydało. Moje są trochę inne niż u Magdaleny, moje skrzydeł nie przypominają, muszę jeszcze nad nimi popracować.

Dorobiłam drugą połówkę do skrzydeł i tak powstała kwiatowa bransoletka.

    Nie lubię robić kółeczek z dużej ilości słupków, nie mam własnego sposobu na ich wykonanie, więc się namęczyłam  nad tymi skrzydłami, ale zgodnie z Koroneczkową normą ;)  kolczyki i bransoletka stoją bez usztywniania :)))