Lawendowo

Moja tegoroczna lawenda kwitła obficie , ale dość późno, a kwiaty były raczej wątłe. Wykorzystałam jednak każdy nawet najdrobniejszy.


Tuż obok lawendowego zagonka posadziłam cukinię, bo bardzo lubię faszerowaną mięsem, w sprzedaży jest zazwyczaj stara i przerośnięta. Ciągle się dziwię dlaczego nawet moja bratowa, choć cukinii u niej zatrzęsienie, zrywa kiedy ta osiągnie monstrualne rozmiary, a taka młodziutka jest pyszna nawet na surowo. Wiele razy z nią o tym rozmawiałam, ale jakoś bez rezultatu i tak nie są w stanie zjeść wszystkiego, część się wyrzuca.
Przypomniała mi się moja babcia. Zawsze krzyczała ( no z tym krzyczała to przesadziłam, babcia nigdy nie podnosiła na nas głosu) kiedy objadałam się małymi ogórkami prosto z krzaczka. Bała się, że zabraknie do zakiszenia na zimę, a potem leżały takie dorodne nasienniki, żółte, olbrzymie i nikomu niepotrzebne. Babcia nie kupowała nasion, suszyła z tych ogórków sama, ale i tak zostawało mnóstwo niezjedzonych i nieprzetworzonych warzyw, a babci nie dało się wytłumaczyć, że młode ogóreczki są najlepsze do słoików i pochrupania. Mama i bratowa już nie hodują olbrzymów, przetwarzają malutkie, a ogórków jakoś wszystkim wystarcza, tylko z tą cukinią zachowują się całkiem jak babcia :)
U mnie cukinia wyrosła jak dotąd tylko jedna- trochę ją ślimaki objadły, ma takie piękne i duże kwiaty, szkoda że to kwiaty jednego poranka.

Miało być lawendowo, ale kiedy przypomniałam o babci i ogórkach to jeszcze i o marchewce. Jak ja lubię taką malutką jak mysie ogonki, świeżo wyciągniętą z zagonka, ledwo opłukaną. Nawet teraz jak odwiedzam rodzinny dom to biegnę do warzywniaka po młodziutką marchewkę i malutkie ogórki. Bratowa te moje odwiedziny między grządkami traktuje jak inspekcję :)))) a ja naprawdę wolę warzywniakiem się pozachwycać niż jej pięknymi kwiatami.


Teraz to już tylko o lawendzie;)
Zbierałam ją systematycznie, w miarę jak rozkwitała, cześć suszyłam w pęczkach, cześć w formie pałeczek/szyszeczek, które można powiesić w szafie lub w miejscu gdzie jest ruch powietrza, wtedy jej zapach rozchodzi się po całym domu. Takie lawendowe plecionki widziałam parę lat temu u Mirki, dostałam też od niej instrukcję, ale się nie składało. W tym roku uplotłam kilka, jeszcze trochę nieporadne, ale jak pachną.


Zaletą takich szyszek jest to, że kwiaty nie obsypują się w trakcie suszenia, są zamknięte wewnątrz.
Bywając tu i tam, podejrzałam co inni przygotowali lawendowego i zaplanowałam jeszcze parę drobiazgów, zaczęłam od haftów.



Lawenda się suszy, mam więc czas na ich zagospodarowanie.